9 jun 2006

FDQA 1 (V)

O PASTEL DE DALÍ

Claro, porque Dalí era un fulano que che pintaba un lienzo estraño e maravilloso.

Podería facerche un retrato, e aparecer tí nel. Perfecto. Exacto. Unha foto.

-Mira qué líñas e qué forza.

Despois faiche un segundo retrato e cando cho amosa… Unha visión alucinante.

-Este tamén és ti.
-Incríbleble.

A min coa música agora dame a impresión de que comezan moitos polo segundo retrato.

-Que non dé 3 notas limpas nunca me impediu toca-la guitarra.
-E non debería. Case te obriga.

Pero non me empezes pola peza sonoro-cubista, porque non vou recoñecer ren. QOSTIA. CagonoIndi.
Pouco Rock ¿non?

Sorte que hai algún ghamberro por aí facendo o que lle sae de dentro.

-Déronlle o disco de criptonita e foi o rei.
-Deusketecrew…Pois espera, que vou poñer a baixa-la mula do mobil.

Coa música e con moitas cousas.


No hay comentarios:

Publicar un comentario